"Kaş, atanı eşidib adını Bahar qoyardım"

Əməkdar artist Aybəniz Haşımova bloger qızı Aynişan Quliyeva ilə bağlı paylaşım edib.

OLAY yazır ki, müğənni övladının ad günü münasibətilə bu sözləri yazıb:

"1991-ci il, martın 20-dən 21-nə keçən gecə, saat 01:30 idi.

Hava soyuq olsa da, içimdə qəribə bir istilik vardı. Hər saniyə, hər dəqiqə bir möcüzənin baş verməsini gözləyirdim.

Analar deyirlər ki, övlad dünyaya gəlməzdən əvvəl onu hiss edirsən – qəlbində, ruhunda, hətta nəfəsində. Mən də hiss edirdim… Çünki qaranlıq bir gecədə doğulacaq Günəşim, bütün ömrümə işıq saçan Ayım idi. Onun yolunu səbirsizliklə gözləyirdim.

Və nəhayət, gözlədiyim o an gəldi. Ondan başqa gözüm heç kimi görmür, heç nəyi eşitmirdi. Qızım dünyaya gəldi. O an elə bil kainatın sirli bir qapısı açıldı, həyatın mənası birdən-birə aydın oldu. Sanki ruhum uzun bir yolçuluqdan sonra öz yuvasına dönmüşdü.

O anda mən artıq təkcə Aybəniz deyildim. Mən Ana idim.

Bu, sadəcə bir doğum deyildi. Bu, mənim yenidən doğuluşum idi. Həyatım boyu çox duyğular yaşamışdım, amma bu hiss – bu sevgi, bu bağlılıq, bu qoruma instinkti – heç nə ilə müqayisə oluna bilməzdi. Sanki illərdir tapmağa çalışdığım bir sirrin açarı o körpə əllərin içində idi.

O gecədən sonra hər şey dəyişdi. Gündoğumu daha parlaq oldu, küləklər daha mülayim əsdi. Qızımın ilk ağlaması musiqi kimi səsləndi qulaqlarımda. Hər şey daha mənalı idi artıq. O, mənim ruhumun tamamlanmış hissəsi idi.

Ömrüm boyu çox yerlərə getmiş, çox insanlarla rastlaşmışdım. Amma həyatın gerçəkliyini, dərinliyini və saf gözəlliyini ilk dəfə o gecə anladım. Çünki o gecə yalnız bir körpə doğulmamışdı – o gecə mənim içimdə yeni bir həyat, yeni bir sevgi, yeni bir mən doğulmuşdu…

Körpə canı ilə məni elə alıb aparmışdı ki, sanki artıq mən yox, yalnız o var idi… Bütün həkimlər, tibb bacıları, hər kəs onun dünyaya gəlişini həsrətlə gözləyirdi, məni və balamı qoruyurdu. Sanki hamı öz balasını, bir əmanəti gözləyirdi…

Dünyaya göz açdı atasının Bahar qızı. Atan bu adı sənə vermişdi. Çünki onun da qəlbi bahar kimi çiçək açar, hər kəsə sevgi və sevinc bəxş edərdi – sənin kimi… Nə yaxşı ki, o zaman Allah mənim yox, atanın dualarını qəbul etdi və səni bizə bəxş etdi. Sən demə, ataların dualarını Allah daha tez eşidirmiş, yavrum… Bir şeyə çox peşmanam… Kaş ki, atanı eşidib adını da Bahar qoyaydım… Onda ayın yerdəki nişanəsi yox… Xalidin Baharı olardın.

Telegramda izləyin