Bu barədə uşaqlar danışa bilməz? - Cinsəllik TABUsu

İnsan beyni "tabu" yaradırsa, deməli, həmin mövzuda hansısa təhlükədən qorxur. Cinsəllik illərdir insan yaradılışının beynində sanki bir ayıb, utanc doğuran hal kimi qəbul edilərək, sorğulanmadan günümüzə qədər ötürülən və gizli qalmalı olan dəyər, inanc kimi formalaşdırılıb. Belə ki, toy, cinsəl yaşamdan qaynaqlanan hamiləlik, doğum ayıb kimi görülməzkən, cinsəlliyin özü gizlədilir və tabu sayılır.

Uşaq valideynlərinə o qədər bağlı olur ki, ailədə onların istəmədiyi hiss və duyğularını basdırmağa məcbur qalır. Ailədə uşaqlara söz haqqının verilməməsi, şəxsiyyət kimi davranılmaması gələcəkdə onların keçirdiyi hisslərdən əmin ola bilməməsinə, yanlış verilmiş qərarlara və yönləndirilmələrə yol açır.

Cinsəl mövzular əksər ailədə müzakirə olunmayan söhbət olduğundan, böyüməkdə olan fərdlər xüsusilə qızlar məlumatsızlıqdan, ətrafın qınaq-tənəsindən çəkinərək münasibətdə sevgiyə dair doğru-yanlış eşitdiklərilə qərar verməyə çalışırlar.

Əksərən xanımlar sevgi duyğuları bəslədiklərini yaxınlarından da gizli tutmaq istəyirlər. Sevgilərinin kimlərinsə tərəfindən bilindiyi təqdirdə qınanaraq dəyərini itirəcəyindən qorxurlar.

Öz hisslərini ayırd edib, ad qoya bilməyən insan münasibətdə nə istədiyini anlamadan qarşısına çıxan bilinməz sevgi hissinin qurbanına çevrilir. Bəzi sadist və narsistlər bu vəziyyətdən yararlanaraq qarşı tərəfi münasibət qəfəsinə sıxışdırıb xoşbəxt olduğunu düşündürür, əks tərəf də zamanla sevgi dilənçisinə çevrilən qul olmağa razı olur.

Lakin ayırd edilməyən hiss və duyğular, anlaşılmayan düşüncələr insana acı, kədər verib, uğursuz seçimlər etməyə vadar edir. Sərhədlərini bilməyən, "yox" deməyi bacarmayan insan istənilən hissi üzərindən istismar olunmağa məhkumdur. Onun təməlində ailədə valideynlərdən uşağa ötürülən saf sevginin yetərsizliyi, sevgini normal ifadə edə bilməmə, uşaqda özdəyər, özsevgi hissinin aşılanmaması durur.

Valideynlər uşaqları ilə bir evin içində, öz şəxsi münasibətləri arasında onları əsl şəxsiyyət kimi yetişdirdiklərini, onlara olan münasibətlərinin təmiz, sağlam ünsiyyət və ifadə tərzi ilə mümkün olduğunu anlamalıdırlar.

Uşağın ilk sevgi hisləri anaya və onun üzərindən ata və digərlərinə qarşı formalaşır. Qızlarda ilkin formalaşan libido qardaşa, sonra isə ataya yönəlir. Eşqin ilk hədəfi ata, daha sonra isə həyat yoldaşı olur. Deməli uşaqları sağlam şəxsi münasibətlərə hazırlayan məhz ailədəki fərdlər arası münasibətlər olur. Uşaqların məişət ortamında valideynlərinin onların qayğısına qaldıqları zaman qazanmış olduqları cinsəlliklə rəngləndirilmiş təcrübələri passiv bir xarakter daşıyır və böyüdükcə onlarda sonrakı cinsəl yaşama keçidin təməlini təşkil edir.

Ana ilə ata arasında olan münasibət və uşaqlara qarşı rəftar mütləq saf sevgi, humanist duyğular əsasında qurulmalıdır ki, yanlış inanclar şüuraltında formalaşmasın. Sevgi aclığına, şiddətə, anlaşılmaz duyğulara məruz qalan uşaqlar gələcək həyatlarında bunları ona yaşadan insanlarla da qarşılaşaraq sınaqlara tutular. Sınaqdan çıxmağı bacaranlar isə əsl sevgini dadmış olurlar.

Baş verən hadisə və situasiyalar bir insanin həyatında doğru duyğu və düşüncələrə sahib olana qədər döngü şəklində təkrarlanar və həyatda hər şeyin saf sevgi duyğusun üzərində qurulduğunu sübüt etməyə çalışar. Cinsəllik varoluş şəklinin ən təbii parçasıdır.

Dünyamızı sevgi xilas edəcək...

Günay Əfsər

Telegramda izləyin

instagramda izləyin