Ödəməklə bitməyən BORC

Borc almaq, borclu olmaq, borc vermək, özünü borclu hiss etmək...

Hər biri ayrı-ayrılıqda bir mənanı ifadə edir. Amma hamısının kökündə bir söz var: "BORC".

Borclar müxtəlif olur. Amma bəzi borclar maddi formadan çıxır və sankı məsuliyyət şəklini alır. Məsələn, belə bir deyim var ki, övlad nə qədər çalışsa da, valideynin borcundan çıxa bilməz.

Qısaca desək, bu dünya elə borc yeridir. Çünki etdiyimiz hər bir əməl, yaxşılıq, yardım bizə qayıdır. Yəni nə ediriksə, sanki borc veririk, əmanət qoyuruq. Bir gün haqq-hesab günündə də nə qədər borc vermişiksə bizə qaytarılacaq.

Amma bir borc var ki, onun misli-bərabəri yoxdur. Onun adı "Vətənə olan borcdur." Hərbi xidmətə yollananlara "Vətənə borcunu verməyə getdi" deyirlər. Bəli, doğulduğun, böyüdüyün, çörəyini yeyib, suyunu içdiyin Vətənə hər birimizin borcu var. Bəs bu borcu necə qaytarmalıyıq? Təbii ki, onu dar günündə qorumaqla.

Vətənə olan borcunu qismən və tam ödəyənlər var. Hərbi xidmət keçmiş, miləti, dövləti, xalqı üçün çalışanlar Vətənə olan borclarını qismən ödəyirlər. Amma bu borcu yalnız bir qism insanlar tam ödəyə bilir. Kimdir onlar? ŞƏHİDLƏR.

Şəhidlər öz canlarını fəda etməklə Vətənə olan borclarını bağlayırlar. Amma bununla bitirmi ŞƏHİDLİK məqamı?

Şəhidlər canlarını fəda etməklə ən yüksək zirvəyə ucalır, borc qaytarmaqla bərabər borc verirlər. Uğrunda şəhid olduqlarına borc verirlər. Canlarını qurban verdikləri Vətən övladlarına borc verirlər.

Məhz şəhidlərin sayəsində bu gün rahat nəfəs alırıq. Yediyimiz çörəkdə, içdiyimiz suda, aldığımız hər nəfəsdə belə, şəhidlərimizə borcluyuq.

P.S. Bəzən kimsə "mənim kimsəyə borcum yoxdur" deyir. Amma unutmaq lazım deyil ki, hər birimizin borclu olduğu Şəhidlər var. Özü də ödəməklə bitməyən borc...

Orxan Əli

Telegramda izləyin

instagramda izləyin