Milli mətbuatımızı "çiçəkləndirməyi" nədən başlayaq?

22 iyul Milli Mətbuat Günümüz...

Bu gün haqqında danışmağa, yazmağa haqqı olan insanlar, əlbəttə ki, qələm sahibləri, jurnalistlərdir.

Mən jurnalist deyiləm. Amma uşaqlıqdan kiçik hekayələr yazırdım və yazılarım qəzetlərdə dərc olunurdu. Amma valideynlərimin "bu, qız sənəti deyil" deməsi arzularımın üstünə "su səpdi".

Məhz bu gün isə, televiziyada gedən bir verilişdən sonra, tərəddüdlə olsa da, öz düşüncələrimi vərəqlər üzərinə tökməyi qərara aldım.

Belə ki, məşhur kanalların birində jurnalist kimi təqdim olunan şəxs çox mənasız çıxış edib bayağı fikirlər söylədi və həmkarı haqqında "it dəftərində də adı yoxdur" ifadəsini işlətməkdən çəkinmədi. Hətta yanındakı müğənni onun çox sərt danışdığını görərək " bir az yavaş ol" dedi.

Görəsən, belə verilişlərdən bizim gələcək nəslimiz nə nümunə götürəcək?! Əhatəli iş təcrübəsi, danışıq qabiliyyəti və həqiqətən haqqı olan şəxslər varkən, niyə efirə məhz belələri çıxır? Sonra da deyirlər ki, guya zəmanə korlanıb, zövq itib...

Televiziya ən güclü təbliğat vasitəsidir, ona, yaşından asılı olmayaraq, hamı baxır. Amma nə öyrənirik? Düzdür, bu gün informasiya bolluğunda hərə öz ağlına uyğun olanı seçib götürür, xüsusilə sosial şəbəkələrdə. Lakin televiziyanın məsuliyyəti daha böyükdür.

Görəsən, Milli Mətbuat Günü beləmi işıqlandırılmalı, qeyd edilməlidir?! Düşünürəm, Həsən bəy Zərdabi sağ olsaydı, yenidən ölmək istəyərdi...

Nəsiminin qəzəlini ara mahnısına çevirdilər, Sabirimizin portreti yarıçılpaq müğənni ilə paylaşılır... Dilimizin vəziyyəti isə ayrı bir mövzudur.

Müxtəlif dillərdən alınan sözlər və bu sözlərin çoxusunun heç mənasını bilmədən işlədən biz... Məşhur lətifədə deyildiyi kimi, "Ay paxla, Bakıya gəldin, "fasulya" oldun".

Nöqsanların siyahısını uzatmaq da olar, amma ehtiyac duymuram.

Gəlin, əl-ələ verək. Dilimizi, dinimizi, mədəniyyətimizi qorumaga çalışaq. Biz dünya ədəbiyyatına yüksək töhfələr verən Şərqin ən inkişaf etmiş ölkəsiyik. Gəlin, bu inkişafı sağlam şəkildə qoruyaq və gələcək nəsillərə ötürməyə çalışaq.

Necə edək? Fikrimcə, öncə hər birimiz bədii kitab oxumalıyıq. Düzgün ədəbiyyat seçərək oxusaq, həm özümüz inkişaf edərik, həm uşaqlarımız sağlam ruhda böyüyər.

Hər birimiz övladımızın xarici dil öyrənməsinə maraqlıyıq. Bu, çox gözəl və təqdirəlayiqdir. Amma öz dilimizi də unutmamalıyıq. Zəngin lüğətimizdən, şifahi xalq ədəbiyyatımızın müxtəlif janrlarından yeri gəldikcə istifadə edərək öz dilimizi həm övladlarımıza, həm də tanıdığımız digər ölkələrin nümayəndələrinə sevdirə bilərik.

Axı biz öz dəyərlərimizə qiymət verməsək, kim dəyər verər?.. Öz gözümüzdə dəyərimiz olmasa, digərləri üçün də dəyərsiz olarıq. Hər şey BİZdən başlayır. Özümüzü sevək ki, daim sevilənlərdən olaq. Deyirlər, bir milləti aradan qaldırmaq istədikdə, onun dilindən başlamaq lazımdır. Daim güclü olmaq üçün dilimizi və digər milli dəyərlərimizi qoruyaq!

Könül Məmmədova

Telegramda izləyin

instagramda izləyin