Şagirdin kumirinin seçilməsinə necə təsir etməli?-Şəmil Sadiqdən AÇIQLAMA

Şagirdin pərəstiş obyektlərinin (kumirinin) düzgün seçilməsinə necə təsir edilə bilər?

Sonxeber.az-a bu sualın cavabını AMEA-nın əməkdaşı, "Hədəf" liseyinin qurucusu Şəmil Sadiq verib.

Şagirdlər formalaşmaqda olan bir gənclikdir, onlar formalaşma yollarında müxtəlif şəxsiyyətlərin təsirinə düşür, onları özlərinə kumir seçirlər. Bu təbii haldır. Lakin etiraf edək ki, onlar özlərini tanıma mərhələsində daha üsyankar, fərqlənməyə, inqilabçı, yenilikçi olmağa meylli olurlar. Bu gün yeniyetmə şagirdlər arasında sorğu aparsan, əminəm ki, kumir seçimində Hitler, Çe Gevara, Çingiz xan, Napoleon, Maykl Cekson və sairələri ilk sıralarda olacaq. Bunu görən valideyn də, müəllim də narahat olur ki, bu da normaldır. Deməli, hər iki tərəf öz mövqeyində haqlıdır. Məsələyə ümumi baxaq və gəlin görək bu nə qədər təhlükəlidir. Valideyn və müəllimlərin arzusu odur ki, şagirdlər, əsasən hər kəsin birmənalı şəkildə qəbul etdiyi şəxslər, bəşəriyyət üçün faydalı insanları özlərinə kumir seçsinlər, məsələn, Nizami Gəncəvi, Eynşteyn, Nəsirəddin Tusi, Şah İsmayıl Xətai, Mübariz İbrahimov və s. Əlbəttə ki, bu cür şəxsiyyətlərə də üz tutanlar az deyil, lakin şagirdlər 11-15 yaşlarında dünya lideri olmuş, dünyanın taleyini dəyişmiş, güclü şəxslərə meyllidirlər ki, bu da onların yaş xüsusiyyətidir və təbiidir. Lakin heç birimiz istəməzdik ki, övladımız böyüyüb Hitler olsun. Amma insanın fərqlənməyə və üzə çıxmağa ehtiyacı var və hər gənc buna meyllidir. Bir müddətdən sonra buna əli çatmayan və ya özünün yanlışlarını görən gənc, əlbəttə ki, bu fikrindən daşınacaq. İlk növbədə bu halları faciə zənn edib, şagirdin üstünə getməkdənsə, onunla söhbətə girib, kumir seçdiyi şəxsi tanımasına kömək etmək, onunla müzakirə etmək daha doğrudur. Məsələn, İmadəddin Nəsimi də, Cəlil Məmmədquluzadə də dövrünün etirazçılarıdır, onlar da Çe Gevara kimi reklam olunsa, diqqətçəkən tərəfləri önə çıxarılsa, şagirdlər hökmən onları da seçər. Maraqlıdır, Cəlil Məmmədquluzadə kimi, Nəsimi kimi axına qarşı gedən övladımız olarsa, ona da "dur" deyəcəyik?! Məncə, hə. Necə ki, Nəsimini, Martin Luteri cəmiyyət də o zaman qəbul etmirdi, Cəlil Məmmədquluzadə də, Mirzə Fətəli Axundzadə də cəmiyyəti qəbul etmirdi, ailələri bundan çox narahat idilər, eləcə də o cür olmaq istəyən övladlarımızı da biz qəbul etməyəcəyik. Zənnimcə, bu cür məsələlərdə sakit olmalı, onlara həqiqəti və məntiqi yanaşmanı öyrətməliyik. Özlərini ifadə etmələrinə mane olmamalıyıq. Məsələn, Şah İsmayıl Xətaini pafoslu və şablonlarla təbliğ etməkdənsə, onlara 5-10 maraqlı faktı demək və bunu araşdırmalarına yönləndirmək yetərlidir. Nəzərə alın ki, dünyanı bu günə gətirib çıxaranlar, mühitinə etiraz edənlər, ilk olaraq qəbul edilməyən, sonradan isə dahi adlandırdığımız şəxsiyyətlər olub.

Telegramda izləyin

instagramda izləyin