Heyvanların özlərinəməxsus, maraqlı söhbəti

İtin səsi uzunqulağı lap təngə gətirir və o, üzünü qoyuna tutub ucadan deyir:

– Bu da, it kimi hürməkdən başqa bir şey bilmir?
Söz itin xətrinə dəyir.
– Ala, uzunqulaq, gərək bağışlayasan, mən eşşək kimi anqıra bilmirəm! Ham, ham, ham!..
Uzunqulaq isə cavabında deyir:
– Sən hələ düz-əməlli it kimi hürməyi öyrən, sonra danışarıq! İhaha, ihaha, ihaha!...
– Ala get, anqır tayını tap! Bir bunun çuvalına-zadına bax! Gör ipək necə xar olub, sənin kimi eşşəyə çuval olub?! – deyə it uzunqulağı söz atəşinə tutur: – Boş yerə deməyiblər ki, eşşəyə geydirsən məxmərdən yükü, yenə eşşəkdir parıldar tükü! Ham, ham, ham!...
Uzunqulaq itin söz hücumundan az qalır nokauta düşsün, lakin tez özünü əla alır.
– Dünyanın işinə bir bax, özgəyə it hürər, bizə də bazarın tulası! İhaha, ihaha, ihaha!...– deyə uzunqulaq dişlərini ağardır.
Qoyun vəziyyətin gərginləşdiyini görüb deyir:
– Dostlar, bəsdirin də, hər gün bu qədər mübahisə olar? Kim istəyir anqırsın, kim istəyir hürsün, kim də istəyir mənim kimi lap məildəsin, məə, məə, məə!!! ...
Ə qoyun, kəs səsini! İndi qurd eşidər, gələr! – deyə it həyəcanlanır.
– Eşşəyin səsinə gəlmir, mənim səsimə gələcək? – deyə qoyun etirazını bildirir.
– Ağzında eşşək deyirsən, onun anqırtısına kim gələr? – it deyir.
– Nə tez qorxdun, ala, bayaqdan it kimi hürən sən deyildin, belə görürəm ki, qurd gəlsə sən bizdən bərk qaçacaqsan! – uzunqulaq rişxəndlə deyir.
– Ay uzunqulaq, it bizə keşik çəkir, bizi qoruyur, gəl ona hörmətlə yanaşaq! – deyə qoyun eşşəyi ədalətli olmağa çağırır.
– İtə yiyəsinə görə hörmət edərlər! O, bizi havayı yerə qorumur ki, özünü fikirləşir, gözləyir ki, çoban nə vaxt gələcək, yaxşı hürdüyünə görə ona bir tula payı verəcək! – uzunqulaq özünü sındırmır.
– Sən dünyaya eşşək gəlib, eşşək kimi də gedəcəksən, ona görə də səni qınamıram, ancaq bu qoyun, səndən fərqli olaraq heç olmasa qədir-qiymət biləndir! – deyə it qoyunu alqışlayır.
– Ala, buna qoyun deyirsən? Bu, özünü qoyunluğa vurub, dünyanın altın da bilir, üstün də! – deyə uzunqulaq təslim olmaq istəmir.
– Bu qoyun, sənin kimi qanmazlardan min dəfə yaxşıdır, nə deyirsən başa düşür, ancaq, heyf ki, bu yazığın ömrü çox qısa olur, bir az əmələ gələn kimi kəsib yeyəcəklər, – deyə it qoyuna canıyananlıq edir.
Uzunqulaq görür ki, belə getsə onu təkləyəcəklər, tez bu söhbətə son qoymaq üçün deyir:
– Elə yaxşı edib kəsəcəklər, qoyun kimi yaşamaqdansa, – bir az pauza verib itə baxır – it kimi ömür sürməkdənsə yaşamamaq daha yaxşıdır! Birdəfəlik başa düşün ki, yaşamaq üçün, həyatda mənim kimi eşşək və qanmaz olmaq lazımdır! ....– deyə uzunqulaq qələbə ruhunda ürəkdən üç dəfə anqırır: – İhaha, ihaha, ihaha!...