Bu gün xalq şairi Məmməd Araz-ın ölüm günüdür

Yetmiş il bundan əvvəl 1933-cü il oktyabr ayının 14-də Şahbuz rayonunun Nurs kəndində, el obada xüsusi hörmət və ehtiram sahibi olan İnfil kişinin ailəsində Məmməd adlı qarabuğdayı, qaragözlü, çəlimsiz bir uşaq dünyaya göz açanda anası və atası bəlkədə heç xəyallarına belə gətirmədilər ki, o, böyüyüb şair olacaq. Amma sən demə, həmin bu uşaq Azərbaycanın ən görkəçli şairlərdən biri-Məmməd Araz olmaq üçün Allah vergisilə doğulubmuş.
Burada orta məktəbi bitirdikdən sonra Azərbaycan Pedaqoji İnstitutunda təhsil alıb. 1954-cü ildə ali təhsilini başa vuran Məmməd Araz əmək fəaliyyətinə doğma kəndindəki orta məktəbdə müəllimliklə başlayıb, sonra Bakıya köçüb Azərbaycan Nazirlər Soveti Yanında Baş Mətbuat İdarəsində müvəkkil işləyib. 1959-1961-ci illərdə Moskvada Yazıçılar İttifaqı nəzdindəki Ali ədəbiyyat kurslarının müdavimi olub. Sonra isə Azərbaycanda çıxan müxtəlif jurnal və qəzet redaksiyalarında məsul katib, redaktor müavini və redaktor vəzifələrində çalışıb. 1974-cü ildən ömrünün sonuna kimi Azərbaycan təbiəti jurnalının baş redaktoru olub. Uzun müddət Yazıçılar Birliyinin poeziya bölməsinə rəhbərlik edib. umumən əsərlərində mübarizlik ruhunu və vətənpərvərliyi əks edir. 2004-ci ilin dekabrında vəfat edib.

Məşhur şeirləri

Ayağa dur Azərbaycan !!!
Azərbaycan
Bəzi şairlərə
Tarixçi alimə
Vətənsiz məhəbbət
O gözlərə baxmaram
Bir qəbir yanında
Məndən ötdü, qardaşıma dəydi
Məni inandırma
Şair nə qazandın?
Salamat qal
Hər arzu hər istək nəğməyə dönüb

Dünya sənin dünya mənim dünya heçkimin

Bir talehin oyununda çütlənmiş zərik
100 il qoşa atılsaqda qoşa düşmərik
Bir zərrənnin işığıa milyonlar şərik
Dünya sənin,Dünya mənim,Dünya heç kimin

Çevrəsindən çıxsa əgər sevda fırfıran
Bir ətəyin ümüdündən tutubda fırlan
Eidirsən pıçıldayır yıxılan,duran
Dünya sənin,Dünya mənim,Dünya heç kimin

Bu get-gəllər bazarına dəvədi dünya
Əbədiyə qəh-qəh çəkər əbədi dünya
Ayaq saxla dövrənə bax öt əri belə
Min illərdi araz belə,Həkəri belə
Axşamların,səhərlərin təkəri belə
Dünya sənin,Dünya mənim,Dünya heç kimin

Gülünclərə gülünc gülən bu ada güldüm
Yüyəninə hər əl atan bu ata güldüm
Mən özümlə oynadıqım şahmata güldüm
Dünya sənin dünya mənim dünya heçkimin

Dost

Hər çətin anımda kəsin yanımı ,
Axın ürəyimə gülüşlə , sözlə ,
Mən oz varlığımı , öz ünvanımı
Tapıram hər yeni gəlişinizlə .

Bəzən hamarda da büdrəyir adam ,
Oxuyun üzümə nə günahım var .
İttiham etsəniz günah sanaram ,
Güzəştə getsəniz , ittiham olar .

Gözümdə , könlümdə bir qönçə kimi
Hərəniz bir duyğu bəxş edər mənə .
Ömrüm çox dolaşıq düyünçə kimi
Həmişə möhtacdır dost əllərinə .

O gözlərə baxmaram

Bu gün sənin hər gözündə bir gülüş ,
Biri çılğın , biri tutqun , bürkülü ...
Baxışlara yad baxışlar bükülü ,
İnnən belə o gözlərə baxmaram .

Qəza gəldi , əsa gəldi deyirlər ,
Əhdini də düyçələyər iy əllər ,
Bir çalada donan suya əyilləm ,
İnnən belə o gözlərə baxmaram .

İki görüş bir baxışda görüşdü ,
İki ilmə bir yanlışda görüşdü ,
Doğru sözüm aldanışla görüşdü ,
İnnən belə o gözlərə baxmaram .

Haray , durnam , qatarımı itirdim !
Havar çəkdim , havarımı itirdim ,
Dalğasında avarımı itirdim ,
İnnən belə o gözlərə baxmaram .

İsmi dönuk , son tufanım olsa da ,
Son ümüdüm , son gümanım olsa da ,
Gündoğanım , günbatanım olsa da ,
İnnən belə o gözlərə baxmaram .